//= get_active_theme(); ?> //= get_active_theme(); ?> //= get_active_theme(); ?>
در تعریف پایانه بار آمده است «پايانه بار محلي است به منظور ساماندهي امور حمل و نقل کالا و ارائه خدمات مورد نياز رانندگان وسيله نقليه عمومي باري و داراي کليه تأسيسات و امکانات براي ارائه خدمات وابسته به حمل و نقل کالا (از قبيل سالن اعلان بار، مؤسسات و شرکتهاي حمل و نقل کالا و ... ) و تعيين نرخ خدمات حمل و تعيين مقصد با مشارکت راننده، شرکت يا مؤسسه و صاحب کالا ميباشد.»
آیا پایانه بارها در حوزه حمل بار واقعا چنین کارکردی دارند؟
آیا نرخ حمل به صورت متعادل و عادلانه در سالن های اعلان بار مشخص می شود؟
آیا رضایت اضلاع رسمی حمل و نقل بار در این پایانه ها برآورده میشود؟
آیا رقابت بین شرکتها باهم و راننده ها در پایانه ها به نفع صنعت حمل ونقل می باشد؟
آیا سلامت حوزه مالی و شفافیت عملکردی در این پایانه ها وجود دارد؟
در پایانه ها چقدر به مشکلات روحی و فردی و اجتماعی رانندگان اهمیت داده می شود؟
چقدر وقت راننده ها در این پایانه ها اتلاف میگردد؟
پایانه ها و سالن های اعلان بار، چقدر کارکرد گاراژهای قدیم را دارند؟
آیا وجود این پایانه بارها و کارکرد فعلی آنها از منظر پدافند غیرعامل قابل توجیه است؟
چرا راننده باید دور از خانواده روزها و در بعضی پایانه ها تا هفته ها باید منتظر باشند؟
اعتراض کامیون داران به نحوه مدیریت پایانه ها و نیز حجم بی عدالتی های انجام شده و عدم رضایت شرکتهای حمل ونقل از عملکرد فعلی پایانه ها گواه اشکال بزرگی در این ساختار می باشد که در قسمت بعد، بیشتر خواهیم گفت.
ادامه دارد...
زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه